Traxedia para nós.
Para os que a vivimos.
Para quenes a sufrimos.
Para os que, desamparados polos nosos gobernantes, buscamos a maneira de defendernos daquel fuel que nos aturdía.
Hoxe tivemos que escoitar como nos dicían os xuices que non hai responsables, que foi un acontecemento fortuito, que todo foi correcto, que se hoxe volve haber un accidente marítimo faráse exactamente o mesmo. Porque o que se fixo estivo ben.
Tivemos que escoitalo, eso si, en galego. Vaia.
Eu teño memoria.
Lembro.
Coma se fora hoxe.
Lembro ate o cheiro.
Lembro o desconcerto e as bágoas.
E lembro a unidade, a coordinación, a autoorganización.
A escola non puido sustraerse a aquela hecatombe. ESTE FOI O ARTIGO QUE PUBLICAMOS EN cUADERNOS DE PEDAGOGÍA
O peor, para nós, é que as empresas petroleiras acaban de recibir unha mensaxe inequívoca: poden seguir fletando eses barcos bomba, porque non lles pasará nada.
Ningún comentario:
Publicar un comentario