2.5.11
Eu leo para ti
Iso foi o que fixemos hoxe: lemos para un compañeiro ou compañeira máis pequenos (había algúns que tiñan dous afillados!)
Nos días anteriores xa se presentaran: padriños e madriñas forn ás aulas onde están os seus afillados co fin de darse a coñecer. De paso, preguntáronlles polas súas preferencias literarias: xéneros, personaxes, autores... para escoller mellor o libro que lle lerían.
E hoxe foi o día.
Na miña opinión son uns imaxes belísimas.
Creo que repetiremos en anos sucesivos. Paga a pena.
Ah! Andabamos acelebrar o Día do libro. Pero...¿fai falta un motivo?
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
6 comentarios:
Si que son unhas imaxes preciosas.
Non hai nada mellor que adentrarse nun libro coa axuda dalguén "maior" e moito máis
"sabio e experimentad@".
Parabéns e apertas,
Canta razón levas!
Recórdame cando nas escolas estaban xuntos rapaces de distintas idades. Un elemento interesante que o progreso eliminou, non así a segregación por sexos.
As imaxes moi boas, enerxéticas.
Todo se andará.
Efectivamente: a min tamén ma dá moita forza e azos para seguir nesta liña de traballo.
ENERXÉTICAS!
Pois si que son fermosas imaxes, e o mellor son as súas caras... todo lun luxo.
Felicidades por este e todos os vosos traballos
Marina
Antes de facer esta actividade por primeira vez nunca me parara a pensar tódalas cousas que pon en xogo: antes, durante e despois. Realmente toca a emotividade dos participantes.
E xuntar lectura con emoción xa se sabe que é un cóctel moi, moi adictivo.
Iso agardamos.
Publicar un comentario