No pasado día da Paz, para ese caderno de poesía que fixemos colaborativamente con outras bibliotecas escolares de Galicia, os nosos escolares uruguaios recitaron a Benedetti.
Brenda, Bruno, Federico, Agustina e Sebas escolleron para recitar Defensa de la alegría: un poema necesario.
Hoxe o poeta deixounos pero queda con nós a súa obra. Para sempre.
Benedetti era un home bo. Esencialmente. Non hai nada rebuscado na súa obra, non hai que sacar o diccionario para lelo. Explicaba a alma humana con palabras sinxelas poñendo camiño ós sentimentos do lector.
Persoalmente, para min Benedetti evoca os meus anos de estudante en Compostela, que foi cando coñecín a súa obra. E ata hoxe.
Moitos dos seus poemas foron convertidos en cancións por Daniel Viglietti, Luis Pastor, Joan Manuel Serrat, Loquillo, Nacha Guevara, Pablo Milanés...
Varias veces candidato ós premios Cervantes e Nobel hoxe, definitivamente, eses premios quedan sen Benedetti.
Máis referencias nas BEs galegas:
Máis información :
1 comentario:
Se nos ha ido, sí, pero nos ha dejado herederos de un legado maravilloso: sus poemas, sus novelas, sus cuentos; y, sobre todo, su ejemplo de hombre comprometido con la VIDA. Defendamos la alegría siempre. Se lo debemos.
Publicar un comentario